Page 334 - AYASOFYA
P. 334
A Y ASOFY A ’NIN OSMANLI MİRASI MUHTEŞEM A Y ASOFY A ’NIN MİMARİ Ö ZELLİKLERİ
Ayasofya Sebili’nin pirinç şebekeleri ve üst üste yerleştirilmiş ve böylece çapraz
döküm tekniği ile hazırlanmıştır diyagonal hatlar oluşturulmuştur. Şebeke
kompozisyonu zülbahar örneği vermektedir.
3
ve pencere açıklığına uygun olarak
hazırlanmış dikdörtgen birer Avlu yönündeki pencerenin ön kısmındaki
seki, Türk üçgeni başlıklı, tunç bilezikli
çerçeveye sahiptirler. sütunların taşıdığı bir saçakla örtülüdür.
Saçak aynı zamanda geriye doğru uzanarak
sebilin yanında sıralanan abdest musluklarını
Pencerelerde mevcut olan bugünkü şebekeler,
da örter. Sade ve mermer ağırlıklı mimarisi,
19. yüzyıl başında takılmıştır. Sonsuza tekrar eden
sütunlu sundurması ile geç dönem
şebeke kompozisyonunun esasını uçları toplu ve sırt
sebillerindendir. Ampir üslubun sade
sırta vermiş C motifleri oluşturmaktadır. Ayasofya
mimarisini temsil etmektedir.
Sebili’nin şebekelerinde temel motif olan C’ler karşılıklı
Ayasofya Cami güney cephesinde, abdest revakları ve Ayasofya Sebili, İÜ Nadir Eserler Kütüphanesi arşivi
3 Sarıdikmen, Gül, “17.-19. Yüzyıl İstanbul Sebillerindeki Madeni Şebekeler”, Yayınlanmamış YL Tezi, s.54, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Fakültesi Sanat Tarihi Ana Bilim Dalı, Çanakkale, 2001.
336 337