Page 154 - AYASOFYA
P. 154

MUHTEŞEM  A Y ASOFY A ’NIN  DOĞAL  T AŞL ARI                                                                                                                                                        MUHTEŞEM A Y ASOFY A ’NIN MİMARİ Ö ZELLİKLERİ




































             Dış beden duvarında kullanılan doğal taşlar ve tuğlalardan detay.


             Yapıda;  duvar,  taşıyıcı,  kaplama-döşeme,  dekoratif     doğal taşların, imparatorluğun farklı yerlerinden
             bezeme elemanı ve mimari plastik-dekoratif obje            getirilmesi ve çeşitliliği, dönemin tarihçilerinin
             olarak  kullanılan  bu  doğal  taşların  başlıca;  litolojik,   anlatımında da önemli yer tutar. Dönemin tarihçi
             literatürdeki İtalyanca ve Latince adları ile yapıda       yazarı Prokopios “Yapılar” adlı kitabında  Ayasofya’daki
                                                                                                           18
             kullanıldıkları yerler ile makroskobik (renk-doku)         taşların farklı renklerinin insanı hayrete düşürdüğünü
             görünümleri Tablo 1’de verilmiştir. Yapının ana nefini,    belirtir. Ancak, yapının mimarisi üzerine yoğunlaşarak                            Beden duvarında kullanılan bağlayıcı derz harç malzemesinin görünümü.
             yan neflerini, eksedraları, üst galerilerini ve iç narteksini,   süslemesi konusunda daha az bilgi verir. Buna karşın,
                                                                                                                                                          “Kim söyleyecek Homeros’un çınlayan sözcükleriyle avaz avaz, yüce tapınağın onca sağlam duvarları ve onca geniş zemini üstünde
             çeşitli  tür,  renk ve  desendeki doğal  taşlardan  oluşan   yapının anlatımı ve betimi ile ilgili en önemli yazılı
                                                                                                                                                          toplanan o mermer çayırların şarkısını? Çünkü taşçı ustasının demiri dişiyle kesmiş, Carystos’un soluk yeşil levhalarını ve lekeli bir taş
             sütunlar, duvar-zemin kaplamaları ile duvar panoları       eser; MS 520 ile 575 yılları arasında yaşamış bir saray
                                                                                                                                                          koparmış Phrygia’nın yükseltilerinden: kimi zaman bulutsu bir beyazla karışık pembe renkte; kimi zaman kızıl ve ince kıvılcımlarla
             ve yer mozaikleri (Omphalion ve İmparatoriçe Locası)       görevlisi olan Mabeyinci Pavlos (Paulos Silentiarios)’a
                                                                                                                                                          balkıyan parlak beyaz yumaklar var içinde. Her yerde bol bol parıldıyor, üstüne incecik yıldızlar saçılmış kızıl somaki; taşkını hayırlı
             süslemektedir. Özellikle duvar kaplamalarındaki doğal      aittir. Mabeyinci Pavlos’un MS 562 yılında yazdığı
                                                                                                                                                          Nil boyu inen nehir yelkenlilerine yüklenip taşınmış. Lakonia’dan gelme kayaların yeşil ışıltısını göreceksiniz sonra; ve Iasos tepesinde
             taşlar, Bizans dönemi polikromatik (çok renkli) taş        “Ayasofya’nın Betimi” adlı kitabında  bezemenin
                                                                                                           19
                                                                                                                                                          derin yarmalardan çıkarılan soluk beyaz üstüne kan kırmızısı eğik damarlarıyla gözalan mermerleri; ve Lydia’nın ta dibinden gelmiş,
             süsleme “skoutlosis/book-matched” tekniği olarak           betimlemesini yaparken, yapıda kullanılan doğal
                                                                                                                                                          üstünde kırmızıyla karışık soluk sarı çiçekler dalgalananları; sonra da Afrika güneşinin, altın ışığıyla yakarak taşlara verdiği tüm o
             bilinen  simetrik  pano  düzeni  şeklinde  yan  yana       taşların geldikleri yerler ve diğer bazı özellikleri
                                                                                                                                                          parıltıyı: Moritanya dağlarının dorukları, boğazları arasına yayılan o altını, o safranı. Ve Galya’nın buzul kaplı tepelerinden gelenleri;
             kullanılmıştır. Ayrıca, duvar kaplamalarında simetrik      aşağıdaki şekilde tasvir edilmektedir.
                                                                                                                                                          kapkara parlayan mermerin derisi üstüne bir süt beyazlığı yayıyorlar baştanbaşa, rastgele dökerek onu bir buraya bir oraya. Ve
             şekilde Marmara Adası mermeri panoların yan yana
                                                                                                                                                          Onyks dağının saydam ocaklarından çıkan değerli sarıyı; ve Atraks toprağının, yalnızca yüce bir koyakta değil tüm ovalarında birden
             kullanılmasıyla oluşturulan ve “Kuvazi-Anthropomorfik      18  Procopius of Caesera, “Buildings,” çev.: Erendiz Özbayoğlu, İstanbul’da Iustinianus Döneminde Yapılar,
                                                                         Birinci Kitap, (İstanbul: Arkeoloji ve Sanat Yayınları, 1994), s. 22.            doğurduğu, kimi zaman zümrüte benzer saflıkta, kimi zaman yeşili yoğun bir maviye dönen taşları. Kara ışıkların yakınındaki karlara
             (insan yüzü silüetine benzeyen)” desen adı verilen
                                                                        19  Paul le Silentiaire, “Description de Sainte-Sophie de Constantinople,” çev.: Samih Rifat, Ayasofya’nın   benziyorlardı; taşa can veriyordu karmaşık gözalıcıkları. Tüm yeri kaplayan Prokonnessos dağı, seve seve sunuyor sırtını, yaşamı
             figürler de oluşturulmuştur.  Ayasofya’da kullanılan        Betimi, (İstanbul: İstanbul Araştırmaları Enstitüsü Yayını, 2010), s. 51-53.
                                        17
                                                                                                                                                          doğuran eceye ve Boğaziçi’nin ışığı, hafif bir ürpermeyle parıldıyor, göz alıcı beyazlığı yavaş yavaş kararmaya başlayan döşeme
                                                                                                                                                          taşlarının üstünde. Kızıl somaki sütunların üstünde bir başka sütun dizisi var burada: Thessalia taşının parlak, yeşil damarlı çiçekleri”.
             17  Finbarr Barry Flood, “God’s Wonder: Marble  as Medium  and the  Natural  Image  in  Mosques and
               Modernism,” West 86th, 23/2 (2016), s. 176-177, erişim 28 Kasım 2019, DOI: 10.1086/691611.


             156                                                                                                                                                                                                                                                   157
   149   150   151   152   153   154   155   156   157   158   159