Page 155 - AYASOFYA
P. 155

MUHTEŞEM  A Y ASOFY A ’NIN  DOĞAL  T AŞL ARI                                 MUHTEŞEM A Y ASOFY A ’NIN MİMARİ Ö ZELLİKLERİ




































 Dış beden duvarında kullanılan doğal taşlar ve tuğlalardan detay.


 Yapıda;  duvar,  taşıyıcı,  kaplama-döşeme,  dekoratif   doğal taşların, imparatorluğun farklı yerlerinden
 bezeme elemanı ve mimari plastik-dekoratif obje   getirilmesi ve çeşitliliği, dönemin tarihçilerinin
 olarak  kullanılan  bu  doğal  taşların  başlıca;  litolojik,   anlatımında da önemli yer tutar. Dönemin tarihçi
 literatürdeki İtalyanca ve Latince adları ile yapıda   yazarı Prokopios “Yapılar” adlı kitabında  Ayasofya’daki
 18
 kullanıldıkları yerler ile makroskobik (renk-doku)   taşların farklı renklerinin insanı hayrete düşürdüğünü
 görünümleri Tablo 1’de verilmiştir. Yapının ana nefini,   belirtir. Ancak, yapının mimarisi üzerine yoğunlaşarak   Beden duvarında kullanılan bağlayıcı derz harç malzemesinin görünümü.
 yan neflerini, eksedraları, üst galerilerini ve iç narteksini,   süslemesi konusunda daha az bilgi verir. Buna karşın,
                  “Kim söyleyecek Homeros’un çınlayan sözcükleriyle avaz avaz, yüce tapınağın onca sağlam duvarları ve onca geniş zemini üstünde
 çeşitli  tür,  renk ve  desendeki doğal  taşlardan  oluşan   yapının anlatımı ve betimi ile ilgili en önemli yazılı
                  toplanan o mermer çayırların şarkısını? Çünkü taşçı ustasının demiri dişiyle kesmiş, Carystos’un soluk yeşil levhalarını ve lekeli bir taş
 sütunlar, duvar-zemin kaplamaları ile duvar panoları   eser; MS 520 ile 575 yılları arasında yaşamış bir saray
                  koparmış Phrygia’nın yükseltilerinden: kimi zaman bulutsu bir beyazla karışık pembe renkte; kimi zaman kızıl ve ince kıvılcımlarla
 ve yer mozaikleri (Omphalion ve İmparatoriçe Locası)   görevlisi olan Mabeyinci Pavlos (Paulos Silentiarios)’a
                  balkıyan parlak beyaz yumaklar var içinde. Her yerde bol bol parıldıyor, üstüne incecik yıldızlar saçılmış kızıl somaki; taşkını hayırlı
 süslemektedir. Özellikle duvar kaplamalarındaki doğal   aittir. Mabeyinci Pavlos’un MS 562 yılında yazdığı
                  Nil boyu inen nehir yelkenlilerine yüklenip taşınmış. Lakonia’dan gelme kayaların yeşil ışıltısını göreceksiniz sonra; ve Iasos tepesinde
 taşlar, Bizans dönemi polikromatik (çok renkli) taş   “Ayasofya’nın Betimi” adlı kitabında  bezemenin
 19
                  derin yarmalardan çıkarılan soluk beyaz üstüne kan kırmızısı eğik damarlarıyla gözalan mermerleri; ve Lydia’nın ta dibinden gelmiş,
 süsleme “skoutlosis/book-matched” tekniği olarak   betimlemesini yaparken, yapıda kullanılan doğal
                  üstünde kırmızıyla karışık soluk sarı çiçekler dalgalananları; sonra da Afrika güneşinin, altın ışığıyla yakarak taşlara verdiği tüm o
 bilinen  simetrik  pano  düzeni  şeklinde  yan  yana   taşların geldikleri yerler ve diğer bazı özellikleri
                  parıltıyı: Moritanya dağlarının dorukları, boğazları arasına yayılan o altını, o safranı. Ve Galya’nın buzul kaplı tepelerinden gelenleri;
 kullanılmıştır. Ayrıca, duvar kaplamalarında simetrik   aşağıdaki şekilde tasvir edilmektedir.
                  kapkara parlayan mermerin derisi üstüne bir süt beyazlığı yayıyorlar baştanbaşa, rastgele dökerek onu bir buraya bir oraya. Ve
 şekilde Marmara Adası mermeri panoların yan yana
                  Onyks dağının saydam ocaklarından çıkan değerli sarıyı; ve Atraks toprağının, yalnızca yüce bir koyakta değil tüm ovalarında birden
 kullanılmasıyla oluşturulan ve “Kuvazi-Anthropomorfik   18  Procopius of Caesera, “Buildings,” çev.: Erendiz Özbayoğlu, İstanbul’da Iustinianus Döneminde Yapılar,
 Birinci Kitap, (İstanbul: Arkeoloji ve Sanat Yayınları, 1994), s. 22.  doğurduğu, kimi zaman zümrüte benzer saflıkta, kimi zaman yeşili yoğun bir maviye dönen taşları. Kara ışıkların yakınındaki karlara
 (insan yüzü silüetine benzeyen)” desen adı verilen
 19  Paul le Silentiaire, “Description de Sainte-Sophie de Constantinople,” çev.: Samih Rifat, Ayasofya’nın   benziyorlardı; taşa can veriyordu karmaşık gözalıcıkları. Tüm yeri kaplayan Prokonnessos dağı, seve seve sunuyor sırtını, yaşamı
 figürler de oluşturulmuştur.  Ayasofya’da kullanılan   Betimi, (İstanbul: İstanbul Araştırmaları Enstitüsü Yayını, 2010), s. 51-53.
 17
                  doğuran eceye ve Boğaziçi’nin ışığı, hafif bir ürpermeyle parıldıyor, göz alıcı beyazlığı yavaş yavaş kararmaya başlayan döşeme
                  taşlarının üstünde. Kızıl somaki sütunların üstünde bir başka sütun dizisi var burada: Thessalia taşının parlak, yeşil damarlı çiçekleri”.
 17  Finbarr Barry Flood, “God’s Wonder: Marble  as Medium  and the  Natural  Image  in  Mosques and
 Modernism,” West 86th, 23/2 (2016), s. 176-177, erişim 28 Kasım 2019, DOI: 10.1086/691611.


 156                                                                                                                       157
   150   151   152   153   154   155   156   157   158   159   160